شکلات

مادر که شوی ... انگار هر چه در توست دیگر از آن تو نیست...  آن لحظه که چشمت بروی کودکی در آغوشت گشوده  شود انگار برای همیشه چشمت را بروی خودت می بندی ... دیگر دیده نمی شوی انگار ...  انگار در خود ذوب می شوی و در کالبدت روح انسانی از تو بزرگتر و از تو صبور تر دمیده می شود...  انگار احساساتت حجیم تر می شود... حجیم تر از تو... و رویاهایت دوردست تر... آری... و من خیال تو را در آغوش گرفته ام به انتظار...  و عجب تعصبی دارد دلم به این خیال کوچک بی گناه... چشمم به تمام مباداهاست...  مبادا احساست گرسنه باشد... مبادا روحت خسته باشد...   مبادا... من می بینم...کم کم در خود متحول می شوم...  قد می کشد تص...